Vandaag is het al weer donderdag, de dagen gaan snel voorbij.

Dat is waar ook, nu ik achter internet zit zie ik ook wat voor datum het is... GefeliciteerdSjaan met je verjaardag!!! Lijkt me anders dan alle andere verjaardagen.. Ben je verwend door je 2 zonen en je man?

Oke, wat hebben we allemaal meegemaakt de laatste 3 dagen! Nu al zo veel om op te noemen, maar ik ga een begin maken..

Dinsdagochtend stonden we rond 5u op, vertrokken om 5.30u (maleisische tijd)met een klein busje naar de 'border' (grens) om Indonesie binnen te komen. Onze bagage werd goed gecontroleerd, gelukkig geen problemen met al onze snoep, stroopwafels en spullen voor de kinderen aan boord... Bagage op het dak van een busje, althans busje... in Nederland was die al lang en breed afgekeurd

Eenmaal op weg was de armoede aan alle kanten te zien, echt bizar! De meeste mensen wonen met hun gezin, veel ook met kleine baby's, in hutjes wat wij in nederland nog niet eens als een schuur hebben.. Soms geen bank, stoel of tafel in de hutjes te bekennen! Nu kunnen we de mensen die hier in de Jungle leven, niet beoordelen op wat ze wel en niet hebben, want daar hangt hun en onze waarde niet vanaf, maarwe beseffen des te meerhoe vast wij (Ewout en Janine)zitten aan onze spullen. Meerdere malen schoten bij ons de tranen in de ogen, omdat je nu echt met jezelf geconfronteerd wordt.

De reis duurde giga lang naar onze beleving... Zo'n 455 km door de bush!! Eenen al hobbelsin de weg,vrijwel geen asfalt en de verkeersregels hier.. die hebben ze niet... Om 18u (Indonesische tijd, 1 uur vroeger dan in Maleisie, dus nu 7u verschil)kwamen we aan in de Village, met bijna geen gevoel meer in onze kont...

Door Ronny werden we ontvangen met een hug en hij nam ons mee naar het 'Trainings Centre' waarwe onthaald werden door een groot applaus... Zoveel bruine koppies, prachtig om te zien, zo'n 250 kinderen, jongens en meisjes, zaten aan de tafel om te beginnen met heteten! Net op tijd, we konden meteen aanschuiven...

Structuur is hier volop aanwezigonder de kinderen.Die avond werd er een worship avond gehouden om 19u, na eenhalf uur werden de kleintjes van rond de 4-6 jaar toegebedendoor'oma' (nederlandsevrouw van bijna 65, die hier al bijna 4 jaar woont en deze naam vanaf het begin af aan heeft gekregen)en gingen de trap op om naar bed te gaan. Jong volwassenenliepen mee om de kinderen te begeleiden. We begrepen niet veel van de avond, omdat er gesproken werd in het indonesisch, maar het is mooi/geweldig om te zien hoe kinderen een uur lang deze avond leiden met woord en gebed, en dat 3 avonden in de week.

Onze kamer ziet er prima uit, afgezien van de mieren... Die zitten echt overal... Maar we mogen niet klagen, het lijkt gewoon een appartement met alles erop en eraan... Ook het eten is lekker, wel iedere dag rijst met groente en kip bijvoorbeeld. Wij hadden meteen geluk, want woensdag werd er patat gebakken als bijgerecht.

Woensdag kregen we een rondleiding van zo'n 4uur, door Ronny. Het is echt een inmens groot project als je hier rondrijd. Het is hier behoorlijk bergachtig en de uitzichten zijn heel mooi. Om huizen, scholen etc. te bouwen, worden er bergen afgevlakt. Op een gegeven moment tijdens de rondleiding kwamen we op zo'n afgevlakte berg, we gingen met z'n 5enboven op het dak van dejeep staan, wat hier heel normaal is. Op deze berg wordt een Worship Centre gebouwd voor zo'n 2400 mensen om God groot te kunnen maken in hun eigen taal en cultuur. Het is heel bijzonder en ontroerend hoe hij (Ronny)over dit project verteld. Hoe God hier centraal staat in hun leven en hoe alles hier gedragen wordt door gebed en de daaruit voortvloeiende wonderen.

s' Avonds hebben wij 4 kinderen geholpen met hun huiswerk, rekenen! Dit was voor ons zelfs pittig, geen rekenmachine dus die hersenen zijn weer goed gekraakt.. Erg leuk om te doen! Ewout heeft al regelmatig wat kleine meisjes om zijn nek heen hangen, erg schattig om te zien. Het is allemaal handen en voeten werk, de meestekinderen sprekenmaar een paar woordjes engels.

Vandaag (donderdag) zijn we gestart met onze eerste werkzaamheden... Ewout timmerwerkzaamhedenen Janine heeft onkruid gewied...haha!!! In de brandende zon, liters gezweet.

By the way, van een jetlag hebben we vrijwel geen last gehad... Best lekker!

Het is onmogelijk om al onze belevenissen te beschrijven,zoveel indrukken. Toch is hetook wel eens lastig. Soms moet je lang wachten om te horen te krijgen wat er uiteindelijk te doen is op het terrein, we willen ons graag nuttig maken en ons niet vervelen... We kregen te horen van iemand uit Australie die hier permanent woont, dat het heel normaal is dat je je nutteloos en oncomfortabelvoelt de eerste tijd. Dit zal ook wel te maken hebben met het feit dat wij uit het westen komen.

Dit was het weer voor vandaag en deafgelopen dagen... We hopen dat we nog wat foto's op de site krijgen voor 22u, want dan moeten we op bed liggen, stil zijn en de lichten overal uit zijn!!!

Dikke kus van ons.